یا زینب

امام حسين عليه السلام :
  ـ فى بَيانِ ما يَحْدُثُ فى زَمَنِ ظُهورِ الاِْمامِ الْحُجَّةِ عليه  السلام  ـ : وَ لَتَنْزِلَنَّالْبَرَكَةُ مِنَ السَّماءِ اِلَى الاَْرْضِ حَتّى اِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَقْصِفُ مِمّا يَزيدُ اللّه ُ فيها مِنَ الثَّمَرَةِوَ لَتُؤْكَلُ ثَمَرةُ الشِّتاءِ فِى الصَّيْفِ وَ ثَمَرَةُ الصَّيْفِ فِى الشِّتاءِ وَ ذلِكَ قَوْلُهُ تعالى: «وَلَوْ اَنَّ اَهْلَ الْقُرى آمَنوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِم بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الاَْرْضِ وَلكِنكَذَّبُوا»؛

امام حسين  عليه  السلام :
در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه  السلام  رخ مى دهد  : بركت از آسمان به سوى زمينفرو مى ريزد، تا آن جا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى افزايد، مى شكند.(مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مى خورند و اينمعناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى ها ايمان مى آوردند و تقوا پيشهمى كردند، بركت هايى از آسمان و زمين  به روى آنان مى گشوديم، ليكن تكذيب كردند).
مختصر بصائر الدرجات، ص 51